Uitleg over bericht afgelopen zaterdag

Misschien kwam mijn vorige bericht van zaterdag raar over, vandaar dat ik nu een uitleg plaats.

Ik heb geen vriendinnen, die ik gezellig kan meevragen stad in te gaan, en me dochter wou ik bewust niet vragen, na onze laatste aanvaring tijdens het shoppen.

Dus ik voelde me afgelopen zaterdag inderdaad alleen.

Ik mis sowieso contacten met leeftijd genoten.

Ik ben continu thuis, waardoor ik contacten mis met andere ouders, ik kom niet bij clubjes, en ik heb geen collega’s, maar alleen mijn gezin, familie en kennissen. (De laatstgenoemden wonen ver van mij vandaan)

Dus mijn wereldje is wat dat betreft best wel klein.

Ik heb een hele goede vriend, die is als een broer voor mij, en houd ook nog van shoppen!!

Hij zei zondag nog wel tegen mij, dat hij wel mee wou gaan shoppen, alleen op dat moment gebeurde hier van alles (slopen van schutting en klinkers eruit halen), dus dat was niet de juiste moment om gezellig weg te gaan.

Ook was er een opmerking door mij geplaatst over F1 belangrijker vinden….

Dit komt voornamelijk door mijn teleurstelling, maar ook door iets wat een tijdje terug is gebeurd.

Onze dochter heeft ernstige PDS, was een keer samen met een vriendin op de fiets, naar een winkelcentrum gereden om te shoppen.

Zo ineens belde ze ons op, met de vraag; kan pappa mij halen, ik heb zo een vreselijke buikpijn (door de PDS), ik kan amper lopen.

Als antwoord kwam er; kan ze niet even wachten, de training van F1 komt er zo op.

Nee dat kon ze niet, en is hij uiteindelijk met enige tegenzin weggegaan, omdat hij wist dat hij iets van de training zou missen.

Zelf denk ik, het is maar training en geen wedstrijd, waar doe je nu nou toch zo moeilijk om?

Dit heb ik hem gisteren nogmaals verteld, nadat hij zei; zullen we de stad ingaan, we zijn achter nu klaar met klussen. Ik zei dan ook NEE, want de wedstrijd komt er zo op….

Ik snap niet dat je nu ineens de wedstrijd laat schieten, en wel naar de training wilde gaan kijken gisteren, want de wedstrijd daar gaat het uiteindelijk om.

Hij geeft dan ook wel toe dat ik gelijk heb, maar ik denk dat hij de volgende keer weer zo gaat reageren, net als paar weken geleden (hem kennende), want de training is natuurlijk ook heel leuk voor hem om te zien.

Voor nu een fijne avond!

Alleen

Gisteren had ik besloten om vandaag alleen naar de stad te gaan, om spullen te kopen voor de aanstaande operatie van onze jongste.

Vanmorgen toen ik wakker werd had ik helemaal geen zin meer in om alleen de stad in te gaan, en voelde ik me al rot dat ik niemand kon vragen om gezellig mee te gaan.

Iedereen van het gezin had door dat er iets aan de hand was met mij, dus ik kreeg steeds vragen met ‘wat is er’… Ik heb gezegd dat ik trek had in eten en drinken, en iedereen accepteerde dat.

Omdat ik mijn rot gevoel toch kwijt wou, had ik het aan mijn man verteld en ook gezegd dat ik wel weet dat onze dochter vast wel meewil, maar na de laatste keer samen shoppen had ik daar weinig zin in….

Mijn man komt echt niet met een ideeën, zelfs niet met de reactie ‘zal ik anders even meegaan’, dus ik voelde me na die tijd echt alleen, terwijl het hele gezin gewoon thuis was.

Ik had me teruggetrokken naar de slaapkamer en lag met tranen in mijn ogen op bed.

Normaal als ik heel lang boven blijf, komt er wel iemand naar mij toe, vragen wat er aan de hand is, maar zelfs dit gebeurde niet eens, waardoor ik me nog meer alleen ging voelen.

Net was ik even naar beneden gegaan, ik weet niet eens meer waarvoor, en toen zei ik plotseling tegen mijn man; nu snap ik waarom jij niet gezegd hebt, zal ik even met je meegaan naar de stad, hij keek naar de training of zoiets van de F1.

Toen kwam de reactie van hem, ow ja, ik kan wel mee, want Max ligt er toch uit…..

Dus voor mijn gevoel is Max dus belangrijker, en net zoals het wel vaker is gebeurd, wil hij ineens wel even mee nadat ik mijn mening heb gegeven, dan heb ik echt zoiets van laat nou maar….

Ik weet nu al dat het morgen ook niks word, want dan is de wedstrijd van F1 er op.

Gelukkig hebben we nog een paar dagen om spullen te kopen, maar ik houd er niet van om alles op het laatste nippertje te gaan doen.

Misschien dat ik morgen alsnog alleen of met de jongste de stad in ga, dit ligt voornamelijk aan hoe ik me lichamelijk voel (Fibromyalgie), want ik wil graag alles op tijd binnen hebben.

Voor nu een fijne dag nog!

Facebook

Een vraag voor ouders

Vraagje voor jullie, na aanleiding van een voorbeeld.

Vorige week liep ik in de stad in het zonnetje, ik had eindelijk na 8 maanden weer tijd voor mijzelf.
Terwijl ik in de stad liep, zag ik mensen op een terrasje een kopje thee/koffie drinken, met of zonder iets lekkers erbij.
Ik had bepaald moment zoiets van, zal ik ook gaan zitten en een kopje thee nemen met wat lekkers...

Ik heb het niet gedaan, omdat ik het niet eerlijk vond tegenover de kinderen....

Herkennen jullie dit, of doen jullie het gewoon?

Je kunt anoniem reageren!

Facebook pagina

CBD+ olie

CBD+ olie

 Sinds donderdag gebruik ik CBD+ olie, ik moet zeggen, het bevalt me goed!

Ik ben er zeer enthousiast over, waarschijnlijk te enthousiast….

Ik ben van heel veel klachten af en ik voelde me zo goed, dat ik het vanaf vandaag wou proberen, om overdag geen Tramadol meer te gaan gebruiken….

Dat was dus een verkeerde inschatting, want wat een vreselijk veel pijn heb ik vandaag, ondanks de druppels.

Misschien had ik wel langer moeten wachten, ik bedoel, ik gebruik nog maar net deze druppels…

Wat ik morgen ga doen, wel of geen Tramadol, dat zie ik morgenochtend wel.

Vrijdag

Vrijdag was een echte vrije dag!

De jongste was zo vreselijk moe, dat er besloten is dat hij thuis zou blijven, van zijn dagbesteding.

Dus we konden heerlijk uitslapen, en lekker relax doen.

’s Avonds zijn mijn man ik nog even naar de condoleance van oma geweest.

Zaterdag, de uitvaart van oma

Mijn man, dochter en ik zijn naar de bijzondere uitvaart van oma geweest.

Voor de jongste zou dit te lang gaan duren, en is daarom naar mijn moeder geweest.

Voor de oudste zou het te druk zijn geweest, die is daarom thuisgebleven.

Op weg richting de uitvaart, had ik zoiets van: sjips ik had ook wel even snel wat kunnen eten, voor we weggingen… Gelukkig waren we heel erg op tijd, zodat ik toch nog even wat eten kon nuttigen bij de Mc. Donalds.

Terwijl ik een paar patatjes zat te eten, kwamen er musjes bij ons schooien, deze musjes waren zo tam dat ze zelfs uit mijn vingers gingen eten.

Ik vond dit heel bijzonder om het mee te maken.

Maandag

Onze dochter die een week ziek bij huis was, ging eindelijk weer naar school, en onze jongste weer gewoon naar de dagbesteding.

Toen ik mijn jongste zoon ging ophalen, is de oudste meegegaan, zodat die kon zien wat zijn broertje overdag doet bij dagbesteding. De oudste zag dat zijn broertje heel veel plezier had aan zijn werk.

De jongste zei tegen mij toen ik hem kwam ophalen; Nu al??

Tja, tijd gaat snel als je het leuk hebt….

Vandaag

Ik roep alle 3 de kinderen van bed, zegt de jongste; Ik ben moe en ik heb buikpijn.

Ik probeer van alles om hem uit bed te krijgen, zodat hij naar dagbesteding zou gaan….

Niks hielp, de positieve en leuke dingen hielpen niet, maar ook minder leuke dingen werkte niet.

Met minder leuke dingen bedoel ik, dat hij van mij een uur eerder naar bed moet vanavond.

Want als je moe bent moet je naar bed…

Hmmm dat vond hij eigenlijk niet leuk, dus ik hoopte dat hij toch nog zou zeggen, oké ik ga naar de dagbesteding, maar helaas…… (waarschijnlijk was hij toch echt moe)

Nu moet ik er nu wel aandenken dat hij inderdaad op tijd naar bed gaat vanavond, voordat hij denkt dat ik het niet zo serieus neem, en later misschien misbruik van gaat maken.

Ik verwacht heus niet dat hij ook daadwerkelijk direct gaat slapen, als hij een uur eerder naar bed gaat, maar hij rust wel uit en het is een mooie waarschuwing dat hij geen misbruik mag maken van de situatie vermoeidheid.

Morgenmiddag

Morgenmiddag mag de jongste gezellig met mij mee naar de anesthesioloog, even een klein praatje maken, dit in verband met de aanstaande bij zijn andere oor.

Voor nu tot later en een fijne dag verder! 

Niet fit

Buikpijn en moe

Gisteren voor dat ik tegen de jongste zei dat het bedtijd was, lag hij al half te slapen op bed, vanwege buikpijn.

Omdat hij nog in zijn kleren was, heb ik hem toch even wakker gemaakt, zodat hij in ieder geval zijn broek zou gaan uitdoen. Zo gezegd zo gedaan, hij viel weer heel snel in slaap, in zijn shirtje.

Hij had me in die tussen tijd nog wel gezegd, dat de buikpijn heel erg was, en dat hij morgen (vandaag dus) niet naar zijn dagbesteding wou vanwege de buikpijn, waarop ik reageerde dat we dit dan wel zouden gaan bekijken.

Gisteravond heb ik nog gauw contact gezocht met één van zijn begeleiders, en het allemaal uitgelegd wat er aan de hand was, en afspraken gemaakt.

Als hij ’s nachts wakker werd, zou ik hem vanochtend langer laten slapen, en later laten beginnen.

Als hij ziek was geworden, dan had ik hem natuurlijk afgemeld.

Hij is vannacht gelukkig niet wakker geweest, en is hij niet ziek geworden, maar hij is wel een uur later begonnen, omdat hij vreselijk moe was.

Hij wou vandaag eigenlijk een hele dag proberen, maar door vermoeidheid, hebben we afgesproken het niet te doen, en dat hij morgen lekker thuisblijft.

Wel heeft hij vanmiddag voor het eerst gezellig met de rest geluncht, ze hebben pannenkoeken gebakken daar, en wat ik begrepen heb, krijgen ze volgende week shoarma… (ik moet daar ook maar dagbesteding gaan doen ;-) )

Toen ik boven kwam in de kantine, waar iedereen aan het eten was, hoorde ik van een andere begeleider, dat onze zoontje zich genegeerd voelde vandaag, door de rest van de groep.

Ik vind het heel knap dat hij dit heeft gezegd, want normaal is het een binnenvetter.

Ze hebben met hem gepraat en de boel opgelost.

Als het hij echt ongelukkig was geweest, dan had hij mij wel gebeld, en dat is niet gebeurt, dus helemaal oké.

Voor hij wegging van zijn dagbesteding, wou hij eerst zijn klusje afmaken, namelijk de computer slopen. (We waren zo gauw een half uur verder)

Vanavond lekker op tijd naar bed, en morgen lekker uitslapen, zodat hij volgende week weer met volle moed ertegen aankan.

Link naar de bericht van gisteren over dagbesteding

Nog geen stageplek gevonden

Onze dochter zit nog steeds bij huis, omdat ze nog geen stageplek heeft gevonden.

Ze is deze week helaas ook nog niet naar school geweest, van wege een verstopte oogklier.

Door de verstopte oogklier, is haar oog heel gevoelig en opgezet, alsof ze een klap erop heeft gehad.

CBD+ olie

Omdat ik heel veel last heb van fibromyalgie en artrose, en mijn man goede verhalen heeft gehoord over CBD+ olie, heeft hij gezegd; waarom probeer jij dit niet eens?

Ik had er ook al heel veel over gelezen, ik was eerlijk gezegd wat sceptisch, maar omdat de collega’s van mijn man veel baat bij hebben (hebben andere klachten), leek het mij ook wel wat om het te proberen, maar niet eerder nadat ik contact heb gehad met de apotheek, omdat ik zeker wil weten of dat samen kan gaan met medicijnen.

Eén telefoontje naar de apotheek was genoeg, ik kan het gaan proberen.

Dus vanmorgen zo een flesje gekocht, en 3 druppels geprobeerd…. Ik was binnen een half uur van mijn beginnende migraine af, wat betreft fibromyalgie en artrose, dat is even afwachten. (Kan paar weken duren)

Ik ben in ieder geval blij dat ik van die hoofdpijn af ben, en ik vandaag even wat kon uitzoeken, wat betreft AED’S.

Voor nu een hele fijne dag en tot gauw!

Link naar Facebookpagina

Blij en trots

Gisteren heeft onze zoon zijn 2^e dag gehad bij zijn dagbesteding, nou ja een dag… een halve dag, omdat we het rustig willen opbouwen, omdat hij 8 maanden bij huis heeft gezeten.

Gisteren was het trouwens ook spannend of het goed zou gaan, omdat hij voor hij naar dagbesteding ging, te horen heeft gekregen dat overgroot oma is overleden.
Link naar de bericht van gisteren

Gelukkig heeft hij zijn halve dag rustig afgemaakt en was hij vreselijk moe, toen ik hem kwam ophalen bij zijn dagbesteding.

Omdat hij zo moe was, zei ik tegen hem, dat hij maar iets eerder naar bed moest gaan.

Zogezegd zo gedaan…. Ik zat bij hem, omdat hij een hekel aan heeft om alleen te zijn (hij is dan bang), vertelde hij van alles over wat hij allemaal gedaan heeft.

Heel leuk natuurlijk, maar zo kwam er niks van, om op tijd te gaan slapen…

Ik zei na zijn verhaal; ga je nu slapen? Ja, kreeg ik als antwoord.

Hij draait zich op zijn zij, om te gaan slapen, zegt hij ineens; mam mag ik je nog wat vertellen?

Hahaha dit heeft hij wel 4 keer gedaan, na zijn ‘laatste’ verhaal zei ik tegen hem, nu echt gaan slapen.

Gelukkig is hij toen ook in slaap gevallen.

Vandaag reden we weer naar de dagbesteding, kregen we bericht van de begeleiding, dat ze er iets later aankwamen daar. Geen probleem, ik wacht wel met hem, tot er iemand aanwezig is.

Dus wij rustig wachten, nou ja wij…. Ik wachtte rustig, maar hij zat op hete kolen, hij wou aan de slag.

Beter dat, dan dat hij ergens met tegenzin heen moet.

Vanmiddag toen ik hem kwam ophalen, was hij druk bezig, hij zei tegen mij; even wachten mam, even dit afmaken. Hmmm dit is eens keer wat anders, dan dat hij heel graag naar huis wil, omdat hij er zat van is.

Voor weggingen hadden we het vast over morgen gehad, hij zou met mij mee naar de brandweer en ambulancepost…. Ja, je leest het goed, hij zou mee….

Eén van zijn begeleiders zei tegen hem, we gaan morgen pannenkoeken eten, blijf je mee eten?

Hmmm tja, nu moest hij kiezen tussen gezellig samen pannenkoeken eten, en een bezoekje aan de brandweer en ambulancepost.

Hij heeft besloten om gezellig te gaan mee-eten, en ik heb gezegd dat ik probeer dat we nog een keer langs mogen komen, mede daardoor werd deze keuze een stuk makkelijker.

Toen we daar weggingen van de dagbesteding, hebben we even gezellig samen ergens gegeten, zo kon hij gelijk zijn verhaal doen, en konden we rustig praten zonder bemoeienissen van anderen.

Door deze gesprekje tussen ons twee vanmiddag tijdens het eten, heeft hij besloten om morgen al te gaan proberen, om een hele dag bij de dagbesteding te blijven, in plaats van over een week.

Ik ben daarom ook super blij dat wij eindelijk iets gevonden hebben, wat hij heel erg leuk vindt en graag naar toe mag, en super trots dat hij morgen al een hele dag gaat proberen.

Tot de volgende keer!

                                  Computers slopen tijdens dagbesteding (in opdracht)

Een week later

We zijn ondertussen 7 dagen verder, na mijn laatste bericht hier, en er is natuurlijk het nodige gebeurt.

Onze dochter moet zich sinds vorige week, dagelijks van 9 tot 12 uur op school zijn, om een nieuwe stageplek te zoeken. Helaas gaat dit niet zo makkelijk.

Afgelopen woensdag hebben we een gesprek gehad bij de dagbesteding voor onze jongste, hij heeft een rondleiding gehad daar, en kennisgemaakt met een aantal mensen van de begeleiding daar.

Tijdens het gesprek zijn er mooie afspraken gemaakt, en is hij afgelopen donderdag daar al begonnen. Hij was vreselijk moe, toen ik hem ophaalde, wat niet vreemd is, na 8 maanden thuiszitten.

Eigenlijk zou hij vrijdag ook van 9 tot 12 uur naar de dagbesteding, alleen moest ik deze afzeggen, omdat er ook al een afspraak stond bij de KNO-arts.

Afgelopen vrijdag zijn we dus naar de KNO-arts geweest voor controle, en is er afspraak gemaakt dat hij volgende maand geholpen wordt aan zijn andere oortje. We eten nu wat ons te wachten staat.

Afgelopen zaterdag ben ik even heel kort met de oudste stad in gegaan, deze had nieuwe kleding nodig. Omdat het heel druk was in de stad, waren we blij dat we bij de eerste winkel al geslaagd waren.

Zondag hebben we een lekker relaxte dag gehad, de kinderen waren aan het ‘computeren’, mijn man keek F1, die begon te ‘jodelen’ toen Max verstappen gewonnen had, en ik heb heerlijk zitten lezen.

Gisteren leek het een normale dag te worden….. Helaas liep de dag anders dan verwacht….

We kregen een telefoontje, dat oma van mijn man, morfine had gekregen, en dat ze waarschijnlijk niet meer wakker word…

Mijn man wou er natuurlijk heen, en ik zat in vreselijke tweestrijd…

Ik wou met mijn man mee, maar ik zat ook met de kinderen….

Ze horen dat oma hertjes bijna doodgaat, en dan is het afwachten, hoe pakken ze het op….

Moet ik bij de kinderen blijven om ze te steunen, of met mijn man meegaan…

In overleg met de kinderen, ben ik met mijn man meegegaan, en zijn er voor we weggingen goede afspraken met de kinderen gemaakt.

Gelukkig liep thuis alles op rolletjes, terwijl mijn man en ik weg waren.

Vanmorgen om ongeveer half 6, kregen we bericht dat oma overleden is.

Ik heb de oudste 2 kinderen vanmorgen om ongeveer 7 uur wel op de hoogte gebracht over oma maar de jongste niet, omdat deze naar dagbesteding moest en ik niet wist hoe hij zou reageren, en ik graag wou dat hij gewoon naar dagbesteding zou gaan, omdat hij al zolang bij huis heeft gezeten.

Tijdens de rit naar de dagbesteding, had ik ineens zoiets ‘ik kan en mag het niet verzwijgen, dat is niet eerlijk’, daarom heb ik tijdens de rit tegen hem verteld dat oma dood is gegaan.

Het was een rustig gesprekje, en gelukkig had hij nog steeds zin in dagbesteding. Ik was bang dat hij, na deze mededeling niet meer daar heen wou…. Over 2 uur mag ik hem weer ophalen, eens kijken hoe hij dan is.

Natuurlijk heb ik zijn begeleiding op de hoogte gebracht, omdat hij soms heftig kan reageren als er iets of iemand dood gaat of is gegaan. (Oma is overigens 96 jaar geworden, een mooie leeftijd)

Tot zover mijn bericht voor nu…

Ik wens jullie een fijne dag, en tot later! 

                              Voor oma hertjes, mijn vader en overige dierbaren.

Paar dagen later

We zijn sinds 4 mei een paar dagen verder, en we hebben genoeg meegemaakt.

5 mei

Normaal heb ik weinig met Bevrijdingsdag en Hemelvaartsdag, dan blijven we gewoon lekker thuis en hebben we een relax dagje.

Dit jaar was 5 mei anders dan anders, we hadden een kind, die heel verdrietig was (en nog steeds is), omdat zijn laptop kapot is.

Gelukkig hebben we nog garantie, en hebben we daarom donderdag de laptop ingeleverd, voor reparatie.

Omdat de laptop weg is voor reparatie, gebruikt onze jongste mijn laptop, hierdoor kan ik minder makkelijk en minder snel een nieuwe blog bericht schrijven.

Omdat ik toen toch in de buurt was van de industrieterrein de Driebond, heb ik even een aantal AED’s kunnen checken. Dit doe ik mijn ‘ME TIME’, dan is vader bij huis en ik niet te lang weg.

6 mei

Een heerlijke rustige dag dacht ik, tot dat mijn dochter helemaal hyper naar boven kwam en zei; mam ik heb gewonnen!!!

Ze had meegedaan aan een winactie van Andrélon, waar ze 2 gratis entreekaarten kon winnen, voor de BeautyGloss party, ze hoefde nu alleen nog de voorkeur dag door te geven en de namen.

We hadden besloten om 7 mei te gaan….

Ze was de hele dag hyper, en sprak alleen nog maar over de party.

Vrijdagmiddag laat in de middag, gauw wat eten en drinken gekocht voor in de trein, en ’s avonds de treinkaartjes gekocht bij de spoordeelwinkel van de NS, voor de volgende dag.

7 mei

Rond 8 uur in de ochtend zaten we in de trein, richting Amsterdam centraal.

Het was een rare onduidelijke trein reis, die werd veroorzaakt door de conducteur en machinist, maar ondanks alles zijn we toch op tijd in Amsterdam aangekomen.

De BeautyGloss party, was een druk bezochte beurs, wat plaats vond in de beurs van Berlage.

Onze dochter had zelfs een meet & greet gehad, met 1 van de organisatoren, en was helemaal trots.

Helaas had ik aan het einde van de dag migraine door de hitte en de geurtjes wat er in de beurs hing.

8 mei

Fijne Moederdag, dat was het!

Ik heb leuke cadeautjes gehad en ik heb nog een ‘tegoed’ van mijn oudste zoon.

9 mei

Relax dagje gehouden, ik kan nog niet wennen aan de temperatuur.

Voor de spieren is het heerlijk (ik heb fibromyalgie), maar voor mijn hoofdpijn is het niet fijn.

Deze warmte triggert de migraine….

10 mei

Tot mijn grote verbazing zie ik vandaag in een verslag terug, dat de jongste niet sinds 16 september is geschort, maar sinds 8 september…. Dat betekent dus dat hij al 8 maanden bij huis is……. (8 dagen eerder dan steeds gedacht)

Aanstaande woensdag heb ik opnieuw een gesprek voor hem, wat betreft dagbesteding, omdat het de vorige keer is mislukt door een situatie thuis…

Zo zijn jullie weer een beetje op de hoogte.

Ik weet niet wanneer ik de volgende bericht kan plaatsen, aangezien mijn laptop continu in gebruik is.

Maar ik zeg gewoon, tot gauw!

Wij 5jes Facebookpagina

Vandaag

WMO

Vandaag bezoek gehad van de gemeente (WMO), het was een fijn gesprek, al zal de oudste er anders overdenken na wat er besproken is…… Maar dat hoort bij zijn ASS.

Hij moet nu alles laten bezinken, en zal het eventueel nog met mij bespreken, en dan krijgt hij vast ook een goed gevoel over, het ging tenslotte over zijn toekomst.

4 mei 

Ook ik hoor en lees allerlei discussies, wat betreft 2 minuten stilte.

Ik ga niet zeggen, je moet stil zijn.

Maar ik zal het wel fijn vinden, dat de 2 minuten stilte niet verstoord wordt, omdat iemand (of meerderen) er niet mee eens is.

Iedereen heeft zo zijn/haar eigen manier van herdenken…..

Wat doen wij met 4 mei….

Mijn man en dochter lopen mee in de stille tocht, en ik blijf samen met de jongens thuis.

Ik probeer stil te zijn, al is dit soms heel moeilijk, met een kind die ADHD heeft. (Maar hij probeert wel 2 minuten stil te blijven)

5 mei

De Bevrijdingsdag en dit keer ook nog Hemelvaartsdag….

Ik hoop op een heerlijk zonnig weertje, zodat de bevrijdingsfestivals goed bezocht kunnen worden.
Zelf gaan we eigenlijk nooit weg op deze speciale dagen, maar blijven we heerlijk thuis.

We zullen wel zien, wat we morgen gaan doen.

Voor nu wens ik jullie een hele fijne dag, en als jullie morgen wel weggaan, heel veel plezier!

 Wij5jes Facebook

ergernissen

Ergernissen….

Dochter

Ver voor het begin van de opleiding die onze dochter doet, heb ik haar gevraagd; weet je zeker dat je deze opleiding wilt doen? Haar antwoord was duidelijk ja….

Vandaag zegt ze ineens tegen mij, ik denk dat dit niet de juiste opleiding voor mij is…

Mijn antwoord daarop was; waarom niet?

Na veel gemopper over de situatie op school, en aantal andere dingen, zei ik tegen haar; het is genoeg nu, we weten nu wel hoe je er overdenkt, je valt in herhaling, en je wou zelf deze opleiding doen.

Om de haverklap krijgen we de mededeling van haar, dat haar ‘oortjes’ kapot zijn gekauwd, door onze kitten, en dat ze een nieuwe nodig heeft.

Iedere keer zeggen we weer tegen haar, ruim ze dan ook op.

Daar heeft ze zogenaamd geen plek voor….

We kopen toch maar weer nieuwe, omdat ze deze ook nodig heeft voor de opleiding…

Vorige week was het weer zo ver, kitten heeft ze weer kapot gekauwd.

Gisteren maar weer nieuwe gehaald.

Vanmiddag zegt ze, mam mijn kabel van de lader is kapotgebeten…. (Was nog geen 2 weken oud)

Ik baalde vreselijk en was boos, niet zozeer op de kat, maar op onze dochter, omdat het bekend is, dat hij daar ook graag op mag kauwen.

Dus nogmaals gevraagd waarom zij het niet opruimt, krijgen we het standaardverhaaltje te horen.

Ik heb toch maar een nieuwe besteld, die ze morgen pas krijgt, dus ze moet even geduld hebben.

Met mijn man heb ik afgesproken dat dit de laatste keer is dat we nieuwe voor kopen, volgende keer moet ze maar zien hoe zij zich gaat redden.

Jongste zoon

Nog geen half uur later, nadat ik gehoord heb dat de kabel van de lader kapot is, zegt de jongste tegen de oudste en mij; mijn hoofdtelefoon is kapot……

ZUCHT

Ook bij hem gaat er om de haverklap wat kapot.

Gelukkig hadden we nog een reserve hoofdtelefoon, anders baalde ik helemaal…

Ik baal dan niet alleen omdat zijn hoofdtelefoon stuk is, maar ook vanwege het geluid wat van de laptop vandaan komt…. Gelukkig is dit mij bespaard gebleven.

Happy

Natuurlijk was ik vandaag ook blij!!

Ik heb vandaag een drankje geproefd, wat ik al heel lang wou proeven, maar vergat het steeds om het te kopen, en het werd vandaag op het station uitgedeeld. (Ik glunder nu nog steeds, zo lekkerrrr)

Het weer was/is goed, en ik heb 2 leuke leesboeken gekregen.

Het liefst wil ik gelijk aan 1 van de 2 beginnen, maar ik ben nog met een boek bezig…

Ik lees nu het boek ‘meisje in de trein’….. De eerste paar hoofdstukken, daar moest ik me doorheen worstelen, ik begreep er geen snars van…. Het was zo erg, dat ik ermee wou stoppen.

Nu begrijp ik het eindelijk, dus is het niet handig om te gaan switchen.

Wat voor een dag we morgen krijgen, dat zien we dan wel weer.

Fijne avond!

                                          Kapot gebeten kabel, met de dader....

Boos

Onze jongste is gek op gamen, net als onze oudste zoon, alleen kan hij slecht tegen verlies, dat er iets niet zo gaat als hij dat graag zou willen…..

Vandaag begon het eigenlijk net als andere dagen, gamen, gamen en nog eens gamen

Zo begon vanmorgen al heel snel de irritaties te komen, omdat dingen niet zo gingen zoals hij het wou, maar het was nog behapbaar voor ons.

Maar vanavond rond etenstijd was het helaas helemaal mis….

(Alle woorden met hoofdletters is geschreeuw door de jongste)

STOMME INTERNET DIT, STOMME INTERNET DAT…….

We zeiden tegen hem, ga dan even wat anders doen.

NEE! Kregen we als antwoord

Waarop wij reageerden, dan ook niet mopperen.

Maar al wat er gebeurde, hij stopte niet met het spel, en ook niet met boos zijn, met als gevolg dat hij keihard op tafel ging slaan, en nog meer gemopper.

Toen zei ik tegen hem, nu moet je ophouden, want anders trek ik de internet stekker eruit, want wat je nu doet, daar los je niks mee op.

JA MAAR… INTERNET DIT, INTERNET DAT…..

Waarop ik reageerde, dan is het misschien maar goed dat ik de stekker er even uithaal.

NEE, HET LIGT AAN CHROME…

Probeer het dan met Explorer, was mijn reactie.

NEE, DAN HEB IK DEZELFDE PROBLEEM.

Waarop mijn oudste zoon en ik reageerden, dan ligt het aan het spel.

NEE, HET LIGT NIET AAN HET SPEL, HET IS DE INTERNET.

Wat we ook zeiden het hielp niks, hij werd alleen maar bozer, door het spel en onze reacties.

Mijn man probeerde er ook wat van te zeggen, maar dan gaat de jongste grote mond geven tegen zijn vader.

Ik probeer hem eerst al pratende rustig te krijgen, wat normaal altijd lukt, maar nu niet.

Hij is echt boos, boos op het internet, nee niet het internet maar op Chrome en Explorer, dat is bij hem internet.

Hij is zo boos, dat hij met zijn muis keihard op tafel gaat slaan.

Oeps, dat had hij beter niet kunnen doen, want nu is zijn vader nog bozer, dan dat hij al was door de situatie. Hij loopt naar de jongste toe, en zei; ik help je wel met slopen…

Ow ow, dat had hij beter niet kunnen zeggen, want nu werd de jongste nog kwader, dan dat hij al was, en begon met ze armen richting zijn vader te slaan, om zijn laptop te beschermen.

Je zou denken dat dit wel tot zijn vader zou doordringen, maar nee… Hij bleef doorgaan, en probeerde met zijn handen in de buurt te komen van de laptop.

Ik heb de beide heren op hun gedrag aangesproken, om erger te voorkomen, en ik heb de stekker van het internet er uitgehaald.

Natuurlijk was hij boos, en begreep hij er niks van, en moest ik de stekker er weer indoen.

Ik zei tegen hem, de stekker gaat er weer in nadat jij geluisterd hebt en doet wat ik zeg, maar mocht je weer opnieuw beginnen, dan is de stekker er zo weer uit.

Hij heeft gedaan wat ik hem vroeg.  

Op dit moment is het rustig en ik hoop dat het zo blijft.

Voor nu een fijne avond!

Wist je dat......

Je mij kunt volgen op Instagram en Twitter? @wij_5jes

En natuurlijk ook op Facebook Wij 5jes